BDS Greece & Πρωτοβουλία “Αλληλεγγύη από τους μουσικούς της Αθήνας στους μουσικούς της Γάζας”
Δεν Είναι Έλλειψη Κατανόησης, είναι Γενοκτονία
Αθήνα, 02 Οκτωβρίου 2024
Αγαπητή κυρία Ρεμπούτσικα,
Σας απευθυνόμαστε ως BDS Greece, το ελληνικό τμήμα του παγκόσμιου κινήματος BDS (Boycott, Divestment, Sanctions –Μποϊκοτάζ, Απόσυρση επενδύσεων, Κυρώσεις), και ως Πρωτοβουλία “Αλληλεγγύη από τους μουσικούς της Αθήνας στους μουσικούς της Γάζας”, στοχεύοντας από κοινού στην αφύπνιση των λαών για την υπόθεση της Παλαιστίνης, αλλά και στην άσκηση ουσιαστικής πίεσης στο Ισραήλ, μέχρις ότου να σταματήσει η γενοκτονία, η κατοχή και το απαρτχάιντ.
Συναισθανόμαστε την απεύθυνσή μας αυτή που αφορά την εξαγγελθείσα για τις 4 του Οκτώβρη στο Ηρώδειο της Αθήνας συναυλία σας, ως βαθύτατη υποχρέωσή μας. Υποχρέωση που εντείνεται από την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για το συνεχιζόμενο έγκλημα της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών (Ιούλιος 2024) και το σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ, η οποία υπερψηφίστηκε με εντυπωσιακή πλειοψηφία στις 18 Σεπτεμβρίου 2024, απαιτώντας από το Ισραήλ “να τερματίσει χωρίς καθυστέρηση την παράνομη παρουσία του” στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Στην ίδια αυτή απόφαση εμπεριέχεται απαίτηση όχι μόνο απεμπλοκής κρατών, φορέων και θεσμών από οιουδήποτε χαρακτήρα επιχείρηση που συνδράμει άμεσα ή έμμεσα το συνεχιζόμενο έγκλημα της γενοκτονίας, αλλά και παρεμπόδισης κάθε τέτοιας ενέργειας ή επιχείρησης.
Η συνεργασία όπως και η έμμεση στήριξη αλλά και η ανοχή, δεν είναι τίποτε άλλο από συνενοχή.
Θα γνωρίζετε πιθανότατα ότι μόλις πρόσφατα η διεθνούς φήμης διοργάνωση Animasyros διέκοψε τη συνεργασία της με την πρεσβεία του Ισραήλ, με τις δραστηριότητες της διοργάνωσης να εξελίσσονται αρμονικότατα στη συνέχεια, παρά την έντονη διαμαρτυρία της ισραηλινής πρεσβείας.
Όπως θα γνωρίζετε ασφαλώς πως η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού καταδικάζεται πρωτίστως από την παγκόσμια κοινότητα, όπως φανερώνουν οι μεγαλειώδεις διαδηλώσεις που ξεδιπλώνονται από τον Οκτώβρη και ένθεν σε κάθε γωνιά του πλανήτη, ενώ την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές, νωπό είναι ακόμα το αίμα από τις πρόσφατες θηριωδίες του ισραηλινού στρατού στο Λίβανο, με θύματα εκατοντάδες άμαχους. Αποδεικνύεται με συντριπτικούς όρους ότι το κράτος του Ισραήλ, στοχοποιεί ευθέως λαούς, τους οποίους επιχειρεί να εξολοθρεύσει με τρομοκρατικούς όρους, όπως συνέβη στην περίπτωση της παγίδευσης των βομβητών στη Βηρυτό του Λιβάνου, όπου χιλιάδες ανυποψίαστοι άμαχοι τυφλώθηκαν ή έχασαν δάχτυλα και μέλη μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου· κάποιοι και τις ζωές τους.
Μ’ ετούτα ως δεδομένα, επιτρέψτε μας να εκφράσουμε κάποιες σκέψεις μας για την εν λόγω συναυλία: Συμπράττετε εν προκειμένω με την ισραηλινή καλλιτέχνιδα Γιασμίν Λεβί και την Ισραηλινο-Παλαιστίνια καλλιτέχνιδα Μίρα Αγουάντ, η οποία είχε εκπροσωπήσει το Ισραήλ στη Eurovision του 2009, ενώ είχε προηγηθεί αιματηρή εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα, με περισσότερους από 1000 νεκρούς και εκτεταμένη καταστροφή σπιτιών, νοσοκομείων και σχολείων. Γεγονός που δεν μπορεί παρά να δημιουργεί βάσιμες αμφιβολίες για το κατά πόσον η κυρία Αγουάντ συναισθάνεται και συμπάσχει με τον Παλαιστινιακό λαό. Ακόμα περισσότερο ωστόσο, μας προβληματίζει ο τίτλος της συναυλίας (“Γέφυρες, Ελλάδα – Ισραήλ – Παλαιστίνη”), παραπέμποντας ευθέως σε κρατικές οντότητες, και σε ύπαρξη ή δυνητικό χτίσιμο γεφυρών μεταξύ των συγκεκριμένων κρατών. Γέφυρες φιλίας και αδερφοσύνης, και δεν μπορεί παρά να συμφωνείτε, κυρία Ρεμπούτσικα, θεμελιώνονται μόνο στη βάση χειροπιαστών αγαθών προθέσεων. Και οι προθέσεις του κράτους του Ισραήλ έναντι του Παλαιστινιακού λαού, και όχι μόνο αυτού, μόνο δολοφονικές κι εγκληματικές μπορούν εξ αντικειμένου να χαρακτηριστούν.
Η Τέχνη μπορεί να γεφυρώνει λαούς και πολιτισμούς, μόνο όταν υπηρετεί πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά. Και ως τέτοια, οφείλει ν’ αφυπνίζει συνειδήσεις, όχι να τις αποκοιμίζει. Οφείλει ν’ αποκαλύπτει τα αίτια των μεγάλων ανθρώπινων τραγωδιών, όχι να τα συγκαλύπτει.
Αυτόν της το ρόλο η Τέχνη και οι εκφραστές της τίμησαν διαχρονικά με το παραπάνω, όπως τον τιμούν και σήμερα, με κινήσεις όπως αυτήν του “Artists for Palestine”, όπου εκατοντάδες Βρετανοί καλλιτέχνες, κάποιοι παγκόσμιας ακτινοβολίας, όπως ο Άντονι Χόπκινς, ο Έρικ Κλάπτον, o Λίαμ Νίσον, η Άνι Λένοξ, τάχθηκαν στο πλάι του Παλαιστινιακού λαού, στηρίζοντας εμφατικά το διαχρονικό αίτημά του για δικαιοσύνη κι ελευθερία, και απαιτώντας το σταμάτημα του εξοπλισμού του Ισραήλ από την Βρετανική κυβέρνηση, όπως και την άμεση κατάπαυση του πυρός. Δεν θα αναφερθούμε σε αριθμούς νεκρών, ακρωτηριασμένων, τραυματισμένων σωματικά και ψυχικά παιδιών. Δημοσιεύονται τακτικά στον ημερήσιο Τύπο και μεγεθύνονται με ραγδαίους ρυθμούς, όντας πάντα συντριπτικοί.
Όχι, λοιπόν, η Τέχνη δεν μπορεί να χτίζει γέφυρες με κράτη-δολοφόνους, ούτε μπορεί ν’ αποσιωπά ή να συγκαλύπτει γενοκτονικές σφαγές. Η μόνη γέφυρα που έχει αξία να ενισχύσουμε τούτη την ώρα, είναι η γέφυρα που χτίζει η παγκόσμια ανθρωπότητα με τους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου καταδικάζοντας το γενοκτονικό κράτος του Ισραήλ.
Σας καλούμε στη βάση αυτή να καταδικάσετε δημόσια και απερίφραστα τις συνεχιζόμενες, ανηλεείς σφαγές. Σας καλούμε επίσης να ενώσετε τις φωνές σας με τις εκατοντάδες χιλιάδες των ανθρώπων στον πλανήτη που απαιτούν το σταμάτημα του εξοπλισμού του Ισραήλ, την επιβολή κυρώσεων εναντίον του και την άμεση και οριστική κατάπαυση πυρός.
Όπως σας καλούμε, τέλος, να προβείτε σε μια χειροπιαστή χειρονομία καλής θέλησης, εκφράζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη σας στα παιδιά της Παλαιστίνης, ΖΗΤΩΝΤΑΣ από το βήμα του Ηρωδείου ν’ Απελευθερωθούν άμεσα οι δίοδοι πρόσβασης στη Γάζα, ώστε να φτάσει το ταχύτερο στα χιλιάδες πάσχοντα παιδιά απρόσκοπτη Ανθρωπιστική Βοήθεια και να ισχύσει άμεσα Κατάπαυση του Πυρός. Δικαιώνοντας με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο το ρόλο σας ως ουσιαστικής πρέσβειρας του Πολιτισμού.
Με τους χαιρετισμούς μας
BDS Greece & Πρωτοβουλία: “Αλληλεγγύη από τους μουσικούς της Αθήνας στους μουσικούς της Γάζας”