Μεγάλη νίκη ενάντια στην ποινικοποίηση της αλληλεγγύης του BDS

Μεγάλη διεθνής νίκη του κινήματος BDS (Μποϊκοτάζ, Απόσυρση Επενδύσεων Κυρώσεις) που δημιουργεί διεθνές νομικό προηγούμενο. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) εξέδωσε ομόφωνα την απόφαση ότι η καταδίκη υποστηρικτών του μποϊκοτάζ κατά του Ισραήλ από Γαλλικό ανώτατο δικαστήριο παραβιάζει το άρθρο περί ελευθερίας της έκφρασης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Η απόφαση αυτή έχει πολύ σημαντικές συνέπειες για την κρατική καταστολή κατά του BDS στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανόμενης της Γερμανίας, όπου οι υποστηρικτές των Παλαιστινιακών δικαιωμάτων αντιμετωπίζουν αυστηρούς περιορισμούς στα ατομικά τους δικαιώματα.

Ακολουθεί η ανακοίνωση της BNC (Palestinian BDS National Committee):


Ραμάλα, κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη — Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποφάσισε ομόφωνα ότι η καταδίκη το 2015 από το Γαλλικό ανώτατο δικαστήριο ακτιβιστών του κινήματος για Μποϊκοτάζ, Απόσυρση Επενδύσεων και Κυρώσεις (BDS) που προωθούν το μη-βίαιο μποϊκοτάζ Ισραηλινών προϊόντων αποτελεί παραβίαση του άρθρου 10 (ελευθερία της έκφρασης) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Αμέσως μετά την ανακοίνωση της είδησης, η Ρίτα Αχμάντ του κινήματος BDS που καθοδηγείται από την Παλαιστινιακή Κοινωνία των Πολιτών, δήλωσε τα εξής:

Αυτή η μνημειώδης απόφαση του δικαστηρίου είναι μία αποφασιστική νίκη για την ελευθερία της έκφρασης, για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για το κίνημα BDS υπέρ της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ισότητας στην Παλαιστίνη. Επιβεβαιώνει τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2016 που υπερασπιζόταν το δικαίωμα για καλέσματα Μποϊκοτάζ, Απόσυρσης Επενδύσεων και Κυρώσεων εναντίον του Ισραήλ με στόχο την εξασφάλιση Παλαιστινιακών δικαιωμάτων σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Είναι ένα σημαντικό νομικό χτύπημα στο καθεστώς απαρτχάιντ του Ισραήλ και τον νομικό πόλεμο που εξαπολύει κατά του BDS. Κατ’ εντολή του Ισραήλ, οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα στη Γαλλία και τη Γερμανία, έχουν καλλιεργήσει ένα δυσοίωνο περιβάλλον εκφοβισμού και καταστολής για να φιμώσουν τους αλληλέγγυους με την Παλαιστίνη ακτιβιστές.

Η απόφαση του ΕΔΔΑ έρχεται σε μία στιγμή ευρείας καταδίκης των σχεδίων του Ισραήλ να προσαρτήσει επίσημα μεγάλα τμήματα των κατεχόμενων Παλαιστινιακών εδαφών. Αντιδρώντας σε αυτά τα σχέδια, στο συνεχιζόμενο «καθεστώς απαρτχάιντ» και την «de facto προσάρτηση» από το Ισραήλ, η Παλαιστινιακή κοινωνία των πολιτών έχει υπενθυμίσει στα κράτη τις υποχρεώσεις τους να υιοθετήσουν «νόμιμα αντίμετρα», συμπεριλαμβανόμενης της απαγόρευσης «εμπορίας όπλων, στρατιωτικής συνεργασίας και συνεργασίας για την ασφάλεια με το Ισραήλ» και των οποιωνδήποτε εμπορικών συναλλαγών με τους παράνομους Ισραηλινούς εποικισμούς.

Το 2009 και το 2010, έντεκα ακτιβιστές στη Γαλλία είχαν συμμετάσχει σε ειρηνικές διαμαρτυρίες σε σούπερ-μάρκετ ζητώντας το μποϊκοτάζ Ισραηλινών αγαθών σε αλληλεγγύη με τον Παλαιστινιακό αγώνα για ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα. Καταδικάστηκαν από τα Γαλλικά δικαστήρια για «υποκίνηση σε διακρίσεις».

Η Ρίτα Αχμάντ δήλωσε:

Σε μία στιγμή που οι Ευρωπαίοι πολίτες, εμπνευσμένοι από την εξέγερση του Black Lives Matter στις ΗΠΑ, αμφισβητούν την αλγεινή κληρονομιά της Ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας, η Γαλλία, η Γερμανία και άλλες χώρες της ΕΕ πρέπει να θέσουν τέλος στην ρατσιστική καταστολή των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαδηλώνουν για τα Παλαιστινιακά ανθρώπινα δικαιώματα και για να δοθεί τέλος στο Ισραηλινό απαρτχάιντ.

Η Ευρώπη είναι βαθιά συνένοχη στην Ισραηλινή κατοχή, την πολιορκία της Γάζας και την αργή εθνοκάθαρση των Αυτοχθόνων Παλαιστινίων στην Ιερουσαλήμ, την Κοιλάδα του Ιορδάνη και αλλού. Όσο αυτή η συνενοχή συνεχίζεται, οι καμπάνιες του BDS θα συνεχίζονται επίσης.

Χαιρετίζουμε τους αλληλέγγυους με την Παλαιστίνη ακτιβιστές στη Γαλλία οι οποίοι, παρά την επικρατούσα αντι-Παλαιστινιακή καταστολή, έχουν διαδηλώσει αποτελεσματικά κατά του Ισραηλινού απαρτχάιντ και κατά εταιρειών που είναι συνένοχες στα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ ενάντια στους Παλαιστίνιους, συμπεριλαμβανομένων των AXA, Veolia και Orange.

###

Η Παλαιστινιακή Εθνική Επιτροπή BDS είναι η μεγαλύτερη συμμαχία στην Παλαιστινιακή κοινωνία και επικεφαλής του παγκόσμιου, μη-βίαιου κινήματος BDS υπέρ της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ισότητας στην Παλαιστίνη. Το κίνημα BDS απορρίπτει κάθε μορφή ρατσισμού και φυλετικών διακρίσεων.

Πληροφορίες για την μήνυση (πηγή: ιστότοπος ΕΔΔΑ):

Baldassi και Άλλοι εναντίον Γαλλίας (αρ. 15271/16, 15280/16, 15282/16, 15286/16, 15724/16, 15842/16, και 16207/16)

Οι έντεκα αιτούντες είναι: κ. JeanMichel Baldassi, κ. Henri Eichholtzer, κα. Aline Parmentier, κα Sylviane Mure, κ. Nohammad Akbar, κ. Maxime Roll, κα Laila Assakali, κ. Yahya Assakali, κ. Jacques Ballouey, κα Habiba El Jarroudi, και κα Farida SarrTrichine. Οι αιτούντες είναι όλοι Γάλλοι υπήκοοι, εκτός από τον κ. Nohammad Akbar και την κα Habiba El Jarroudi, που είναι Αφγανός και Μαροκινή υπήκοοι αντίστοιχα. Ο κ. EIchholtzer και η κα Parmentier ζουν στο Habsheim και το Zillisheim αντίστοιχα. Ο κ. Ballouey ζούσε στη Mulhouse, όπως οι υπόλοιποι αιτούντες.

Οι υποθέσεις αφορούν την καταγγελία των ακτιβιστών του Παλαιστινιακού αγώνα σχετικά με την καταδίκη τους για υποκίνηση σε οικονομικές διακρίσεις, εξαιτίας της συμμετοχής τους σε δράσεις μποϊκοτάζ προϊόντων εισαγόμενων από το Ισραήλ ως μέρος της καμπάνιας «BDS: Μποϊκοτάζ, Απόσυρση Επενδύσεων και Κυρώσεις».

Οι αιτούντες είναι μέλη της συλλογικότητας «Collectif Palestine 68», τοπικός κόμβος της διεθνούς καμπάνιας για «Μποϊκοτάζ, Απόσυρση Επενδύσεων και Κυρώσεις» (BDS). Η καμπάνια αυτή ξεκίνησε στις 9 Ιουλίου 2005 μετά από έκκληση Παλαιστινιακών μη κυβερνητικών οργανώσεων, έναν χρόνο μετά τη γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου για το τείχος, με την οποία δηλώνεται ότι «η κατασκευή τείχους από το Ισραήλ, την κατέχουσα Δύναμη, στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη, καθώς και στα εδάφη εντός της και γύρω από την Ανατολική Ιερουσαλήμ, και το συνδεόμενο καθεστώς, είναι αντίθετα με το διεθνές δίκαιο».

Στις 26 Σεπτεμβρίου 2009 πέντε από τους αιτούντες έλαβαν μέρος σε μία δράση εντός του υπερμάρκετ [C.] στο Illzach, καλώντας σε μποϊκοτάζ Ισραηλινών προϊόντων, η οποία διοργανώθηκε από τη συλλογικότητα «Collectif Palestine 68». Προέβαλαν τα είδη που κατά την κρίση τους ήταν Ισραηλινής προέλευσης σε τρία καρότσια ώστε να είναι ορατά από τους πελάτες και μοίρασαν φυλλάδια. Παρόμοια εκδήλωση είχε διοργανωθεί από την «Collectif Palestine 68» στις 22 Μαΐου 2010 στο ίδιο υπερμάρκετ. Τότε εμπλέκονταν οκτώ από τους αιτούντες. Είχαν επίσης μαζί τους μια έκκληση προς υπογραφή από τους πελάτες του υπερμάρκετ, η οποία καλούσε το υπερμάρκετ να σταματήσει τη διάθεση προϊόντων εισαγόμενων από το Ισραήλ.

Ο εισαγγελέας του Colmar κλήτευσε τους αιτούντες να παρουσιαστούν ενώπιον του Ποινικού Δικαστηρίου της Mulhouse για, μεταξύ άλλων, υποκίνηση σε διακρίσεις, κατηγορία η οποία προβλέπεται από το τμήμα 24(8) του Νόμου της 29ης Ιουλίου 1881.

Με δύο αποφάσεις της 15ης Δεκεμβρίου 2011, το Ποινικό Δικαστήριο της Mulhouse αθώωσε τους αιτούντες. Με δύο αποφάσεις που παραδόθηκαν στις 27 Νοεμβρίου 2013, το Εφετείο του Colmar παραμέρισε τις πρότερες αποφάσεις σε ό,τι αφορούσε την αθώωση των αιτούντων και αποφάνθηκε ότι οι αιτούντες ήταν ένοχοι με την κατηγορία της υποκίνησης σε διακρίσεις.

Όσον αφορά τα γεγονότα της 26ης Σεπτεμβρίου 2009, το Εφετείο επέβαλε σε κάθε έναν από τους πέντε κατηγορούμενους πρόστιμο με αναστολή 1.000 Ευρώ και τους διέταξε να πληρώσουν από κοινού σε κάθε ένα από τα τέσσερα αποδεκτά μέρη της πολιτικής αγωγής (τον Διεθνή Σύνδεσμο κατά του Ρατσισμού και του Αντισημιτισμού, την ένωση Δικηγόροι χωρίς Σύνορα, την ένωση «Συμμαχία Γαλλία-Ισραήλ» και το «Εθνικό γραφείο επαγρύπνησης ενάντια στον αντισημιτισμό») 1.000 Ευρώ για ηθική βλάβη και 3.000 Ευρώ βάσει του Άρθρου 475-1 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (τα έξοδα της πολιτικής αγωγής δεν καλύπτονται από το Κράτος).

Όσον αφορά τα γεγονότα της 22ης Μαΐου 2010, το Εφετείο επέβαλε σε κάθε έναν από τους εννέα κατηγορούμενους πρόστιμο με αναστολή 1.000 Ευρώ και τους διέταξε να πληρώσουν από κοινού σε τρία από τα μέρη της πολιτικής αγωγής (τον Διεθνή Σύνδεσμο κατά του Ρατσισμού και του Αντισημιτισμού, την ένωση Δικηγόροι χωρίς Σύνορα, την ένωση «Συμμαχία Γαλλία-Ισραήλ»), στο καθένα, 1.000 Ευρώ για ηθική βλάβη και 3.000 Ευρώ βάσει του Άρθρου 475-1 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (τα έξοδα της πολιτικής αγωγής δεν καλύπτονται από το Κράτος).

Με δύο αποφάσεις της 20ης Οκτωβρίου 2015 το Ποινικό Τμήμα του Ακυρωτικού Δικαστηρίου απέρριψε τις αναιρέσεις περιοριζόμενες σε νομικά ζητήματα που κατέθεσαν οι αιτούντες, οι οποίοι ισχυρίστηκαν, συγκεκριμένα, παράβαση των Άρθρων 7 και 10 της Σύμβασης. Αποφάνθηκε μεταξύ άλλων ότι το Εφετείο είχε δικαιολογήσει την απόφασή του καθώς είχε ορθά σημειώσει ότι τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος που προβλέπονται από το τμήμα 24 (8) του Νόμου της 29ης Ιουλίου 1881 είχαν καλυφθεί και πως η άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης, που ορίζεται στο Άρθρο 10 της Σύμβασης, σύμφωνα με την παράγραφο 2 εκείνης της διάταξης, μπορούσε να υπάγεται σε περιορισμούς ή κυρώσεις οι οποίοι ήταν, όπως στην παρούσα υπόθεση, μέτρα αναγκαία σε μία δημοκρατική κοινωνία με σκοπό την αποτροπή της διασάλευσης της δημόσιας τάξης και την προστασία των δικαιωμάτων άλλων.

Βασιζόμενοι στο Άρθρο 7 (μη επιβολή ποινής άνευ νόμου) της Σύμβασης, οι αιτούντες καταγγέλλουν πως καταδικάστηκαν βάσει του τμήματος 24 (8) του Νόμου της 29ης Ιουλίου 1881 περί της ελευθερίας του τύπου για υποκίνηση σε οικονομικές διακρίσεις, ενώ το κείμενο δεν κάλυπτε οικονομικές διακρίσεις. Βασιζόμενοι στο Άρθρο 10 (ελευθερία της έκφρασης), καταγγέλλουν την ποινική τους καταδίκη εξαιτίας της συμμετοχής τους, στο πλαίσιο της καμπάνιας BDS, σε δράσεις που καλούσαν σε μποϊκοτάζ ειδών που παράγονται στο Ισραήλ.